این مقاله با استفاده از روش تحلیلی به خاستگاه نظریه پیچیدگی و تاثیر آن در مدیریت سازمانهای آموزشی اشاره میکند. متفکران نظریه پیچیدگی معتقدند سازمانهای آموزشی، سیستمهایی خود ـ سازمان، پیچیده و غیرخطی هستند، بنابراین تغییرات آنها را نمی‌توان با اصول مدیریت سنتی توجیه نمود و مدیریت آنها میبایست مدیریتی خلاق، انعطافپذیر نسبت به تغییر، بیثباتی و تنوع، تدوین برنامههای کوتاه مدت، بازدارنده نسبت به تمرکز قدرت و سلسله مراتب و کنترل از بالا به پایین، مبتنی بر اعتماد و احترام متقابل، و به صورت گروهی و اشتراکی باشد. در مقاله دلالتهای ارزشمند این نظریه تحسین میگردند، اما به دلیل ماهیت نسبیگرای مدیریت پیچیده و چگونگی تطبیق سیستم خود ـ سازمان با مدیریت و نحوه عملی مدیریت گروهی، بر رعایت احتیاط در کاربرد عملی آن تاکید میشود. در نهایت نتیجهگیری میشود که مدیریت پیچیدگی مبتنی بر ارتباط مفاهیم مکملی چون نظم/ بینظمی میتواند مبنای مناسبی برای مدیریت سازمانهای آموزشی محسوب شود.
محمودنیا, علیرضا, نجاریان, پروانه, ضرغامی, سعید, & یمنی, محمد. (1392). بررسی نظریه پیچیدگی و تبیین اشارات آن در مدیریت سازمانهای آموزشی. روش شناسی علوم انسانی, 19(76), 131-152.
MLA
علیرضا محمودنیا; پروانه نجاریان; سعید ضرغامی; محمد یمنی. "بررسی نظریه پیچیدگی و تبیین اشارات آن در مدیریت سازمانهای آموزشی". روش شناسی علوم انسانی, 19, 76, 1392, 131-152.
HARVARD
محمودنیا, علیرضا, نجاریان, پروانه, ضرغامی, سعید, یمنی, محمد. (1392). 'بررسی نظریه پیچیدگی و تبیین اشارات آن در مدیریت سازمانهای آموزشی', روش شناسی علوم انسانی, 19(76), pp. 131-152.
VANCOUVER
محمودنیا, علیرضا, نجاریان, پروانه, ضرغامی, سعید, یمنی, محمد. بررسی نظریه پیچیدگی و تبیین اشارات آن در مدیریت سازمانهای آموزشی. روش شناسی علوم انسانی, 1392; 19(76): 131-152.
)