چکیده
میزان پایایی یک پژوهش علمی از مهم‌ترین شاخص‌های تأیید آن پژوهش است. اندازه‌ی بالای پایایی، در یک پژوهش (اغلب بالاتر از شصت درصد) به این معناست که چنانچه همان تحقیق، در زمان‌های دیگر انجام گیرد یا افراد دیگری آن را انجام دهند، نتایج مشابهی خواهد داشت. اگرچه کدگذاری داده‌های مصاحبه یکی از مهم‌ترین فرایندها، در پژوهش‌های سازمانی و پیمایش افکار عمومی است، مطالعات اندکی در مورد شیوه‌ی محاسبه‌ی پایایی کدگذاری‌ها مشاهده می‌شوند. در مقاله‌ی حاضر، به موضوع پایایی کدگذاری‌ها، در مصاحبه‌های پژوهشی پرداخته و روشی برای محاسبه‌ی پایایی این مرحله ارایه شده است. محققان می‌توانند با استفاده از روش پیشنهادی، میزان پایایی بازآزمون (شاخص ثبات) و بین دو کدگذار (شاخص تکرارپذیری) را در مصاحبه‌های پژوهشی محاسبه کنند.
)