دانشجوی دکتری فلسفه ذهن پژوهشکده علوم شناختی تهران
چکیده
این مقاله یکدسته از اساسیترین نظریات فیلسوفان تحلیلی در تبیین «آگاهی پدیداری» را بررسی می‌‌کند. نویسنده ابتدا مفهوم «آگاهی پدیداری» را تبیین و چند دستهبندی از نظریاتی که در تحلیل و تبیین آگاهی پدیداری ارائه شده، نقل می‌‌نماید.
مقاله در ادامه با توضیح چراییِ دشواری تبیین آگاهی پدیداری در سنّت فلسفه فیزیکالیستی، به سراغ نقل و نقد یکدسته از مهمترین این نظریات می‌‌رود که به «نظریات بازنمودی» معروف هستند. نویسنده، هر یک از سه نظریه شناختهشده در نظریات بازنمودی («بازنمایی درجه اوّل» (FOR)، «تفکّر درجه دوّم» (HOT)، و «تجربه درجه دوّم» (HOE)) را مطرح و اشکالات وارد بر هرکدام را بررسی می‌‌کند.
مقاله در پایان به این نتیجه میرسد که دسته نظریات بازنمایی، در ظاهر توانایی و کارآیی لازم برای تبیین «آگاهی پدیداری» را ندارند و در برابر برخی اشکالات مشترک یا اختصاصی، متزلزل به نظر میرسند
)