دعا در سراسر تمدن انسان و در تمام فرهنگ ها و ادیان وسیله اى براى رهایى از گرفتارى ها، درماندگى ها، تحقق آرزوها و درمان آسیب هاى بدنى و روانى بوده است. در قرآن کریم موارد فراوانى از توسل پیامبران و مردمان به دعا آمده است. در این گزارش با پژوهش در هنگامه هاى دعا در قرآن کریم و توجه به آنچه در هنگامه هاى روان درمانى مى گذرد به پرسشهایى چند پاسخ مى دهیم: 1. آیا مراسم دعا با مراحل روان درمانى مقایسه شدنى است؟ چگونه؟ 2. آیا چگونگى و چندى سخن و واژه ها در قرآن کریم با آنچه در روان درمانى به کار مى رود همسانى دارد؟ 3. آیا شرایط پذیرش دعا در قرآن کریم، پیام هایى براى افزایش تأثیرپذیرى روان درمانى دارد؟ براى پاسخ به این پرسشها، نخست باید دیدگاه خود را در روان درمانى روشن کنیم و سپس آن را با آنچه که در قرآن کریم درباره دعا آمده است مقایسه و آن گاه نتیجه گیرى کنیم.
)