An Introduction to Method of Theory Building in Integrative Criminology

Document Type : علمی - پژوهشی

Authors

1 Allameh Tabataba'i University, Tehran, (Corresponding Author)

2 Phd student at Allameh Tabataba'I University

Abstract

Contemporary crime analysts aside from modern paradigms have now postmodern views and quantum paradigms to view the future of criminology in reconciling theories, regardless of the theoretical ones. The third generation of criminology, i.e., Integrative criminology, was born to align the criminology of the main and critical flow, develop criminological theories, discover new concepts, provide comprehensive comprehension of crime, eliminate unrealistic contradictions, and organize dispersed theories.
Convergent criminology seeks to improve the theories’ efficiency and concepts by integrating a set of concepts or propositions in them. Although this approach has become a common paradigm for postmodern criminology, some of the criminologists still oppose this theorizing method due to the lack of a clear framework and roadmap for building an integrated theory of criminology. Removing the mentioned gap requires identifying the exact definition of this approach and recognizing the basic features, typology, and goals of the integrated theory. In this way, it will be possible to provide a template for the creation of integrated theories in the field of criminology.
The present paper, while addressing the aforementioned issues, proposes a model that considers the basic assumptions of the theories and accordingly and identifies the method (conceptual or propositional integration), the level (micro, macro), and appropriate scope of the integration. Therefore, it will be a guide for theorists in constructing an integrated theory.

Keywords


منابع
1-آربلاستر، انتونی (1391)، لیبرالیسم غرب، ظهور و سقوط، ترجمه عباس مخبر، چ 5، تهران: نشر مرکز.
2-آشوری، داریوش (1387)، پژوهشی درباره زبان و مدرنیت، تهران: نشر مرکز.
3-احمدی، بابک (1393)، معمای مدرنیته، تهران: نشر مرکز.
4-امین، سمیر (1389)، اروپامداری نظریه فرهنگی سرمایهداری مدرن، ترجمه موسی عنبری، چ 1، تهران: نشر علم.
5-باربور، ایان (1392)، دین و علم، ترجمه پیروز فطورچی، قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
6-بالاندیه، ژرژ (1374)، انسان‌شناسی سیاسی، ترجمه فاطمه گیوه‌چیان، تهران: آران.
7-بلاوت، جیمز موریس (1393)، غرب چگونه غرب شد، ترجمه مرتضی مداحی، تهران: سروش.
8-بیات، عبدالرسول و جمعی از نویسندگان (1381)، فرهنگ واژه‌ها، قم: موسسه اندیشه و فرهنگ دینی.
9-پازوکی، شهرام (1379)، «دکارت و مدرنیته»، فصلنامه فلسفی ضمیمه مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، س 1، ش1، ص171-179.
10-پنیکوک، الستر (1378)، «گفتمان‌های قیاس‌ناپذیر»، فصلنامه علوم سیاسی، ترجمه سیدعلی اصغر سلطانی، س2، ش4، ص118-157.
11-سعید، ادوارد (1383)، شرق­شناسی، ترجمه عبدالرحیم گواهی، چ 4، قم: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
12-سعید، بابی (1379)، هراس بنیادین: اروپامداری و ظهور اسلام­گرایی، ترجمه غلامرضا جمشیدی­ها و موسی عنبری، چ 1، تهران: دانشگاه تهران.
13-دالمایر، فرد (1384)، راه­های بدیل: فراسوی شرق‌شناسی و غرب‌شناسی، ترجمه فاطمه صادقی و نرگس تاجیک، چ 1، تهران: نشر پرسش.
14-دالمایر، فرد (1389)، شگفتی؟ قدرت جهانی و ناخرسندی از آن، به اهتمام دکتر منوچهری، چ 1، تهران، پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
15دریفوس، هیوبرت و پل رابینو (1376)، میشل فوکو فراسوی ساختگرایی و هرمنوتیک، ترجمه حسین بشیریه، تهران: نشر نی.
16-دیویس، تونی (1393)، اومانیسم، ترجمه عباس مخبر، تهران: نشر مرکز.
17-رحیم پورازغدی، حسن (1387)، پنج گفتار، تهران: طرحی برای فردا.
18-رندال، کالینز (1390)، جامعه‌شناسی فلسفه‌ها، ج1، ترجمه حسن چاوشیان، تهران: نشر اختران.
19-سلطانی، علی اصغر (1387)، قدرت، گفتمان، زبان، چ 2، تهران: نشر نی.
20-سوسور، فردیناندو (1378)، دوره زبانشناسی عمومی، ترجمه کوروش صفوی، تهران: هرمس.
21-شرابی، هشام (1380)، پدرسالاری جدید، ترجمه سید احمد موثقی، تهران: کویر.
22-عسکرى یزدى، علی (1381)، «شکّاکیت؛ نقدى بر ادلّهقم»، بوستان کتاب، به نقل از: دائره‏المعارف روتلیج.
23-فوکو، میشل (1378)، مراقبت و تنبیه، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، چ 2، تهران: نشر نی.
24فیرحی، داوود (1378)، قدرت، دانش و مشروعیت در اسلام، چ1،  تهران: نشر نی.
25-کاپلستون، فردریک (1379)، دکارت(تاریخ فلسفه غرب)، ترجمه علی کرباسی‌زاده اصفهانی، چ 1، تهران: مدینه.
26-کچوئیان، حسین (1382)، فوکو و دیرینه­شناسی دانش، چ1، تهران: دانشگاه تهران.
27-گلشنی، مهدی (1390)، از علم سکولار تا علم دینی، چ4، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
 28-لاریجانی، محمدجواد (1386)، «حقوق بشر یک بحث تمام شده نیست»، بازتاب اندیشه، ش87، ص 71-72.
29-ملکیان، مصطفی (1381)، راهی به رهایی، جستارهایی درباره عقلانیت و معنویت، تهران: نگاه معاصر.
30-موحدابطحی، سیدمحمدتقی (1385)، «گزارشی از کارگاه آموزشی پارادایم‌های علوم انسانی»، حوزه و دانشگاه - روش‌شناسی علوم انسانی، س 12، ش 48، ص135-154.
31-مهدی‌زاده، سیدمحمد (1387)، رسانه‌ها و بازنمایی، تهران: دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها.
32-نوذری، حسینعلی (1380)، مدرنیته و مدرنیسم، تهران: نقش جهان.
33-هال، استوارت (1386)، غرب و بقیه: گفتمان و قدرت، ترجمه محمود متحد، چ 1، تهران: آگه.
34-هوارث، دیوید (1378)، گفتمان در دیوید مارش و جری استوکر، روش و نظریه در علوم سیاسی، امیرمحمد حاج یوسفی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
35-یورگنسن، ماریان و لوئیز فیلیپس (1393)، نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ترجمه هادی جلیلی، چ4، تهران: نشر نی.
 
36-Hayek, Friedrich August von (1991(, The Counter-revolution of Science: Studies on the Abuse of Reason, Liberty Fund Inc., U.S. ; New Ed edition.
37-Howarth. D. , (2000), Discourse. Buckingham, Open University Press.
38-Laclau, E., Mouffe, C., (1985), Hegmony and Socialist Strategy, Towards a Rradical Democratic Politics, London:Verso.
39-Wood, Michael (2006),EDWARD SAID, Proceedings of the American     PhilosophicalSociety, Philadelphia.