A Survey on “Research Methodology” in Geography and Urban Planning Research, Iran

Document Type : علمی - پژوهشی

Author

Tarbiat Modares University Faculty of Humanities: Tehran, Tehran, IR

Abstract

The purpose of this paper is to review the "research method" of research in the field of geography and urban planning. The method of this paper is to assess the structural validity of articles in the field of geography and urban planning. The results show that the most important method used in the field of geography and urban planning, which is "observation", and the most important tool, which is "survey", has been forgotten over time. Today, the imperfect form of quantitative methods in research has dominated. As a result, the expectation of producing knowledge based on the principles of methodology (paradigm, theory and method) is false. In the methodology of geography and urban planning of Iran; how to enter reality (the realities of a city include: social, physical and natural), the model of entering into reality (deductive or inductive), the method of measuring variables in the city (quantitative, qualitative or mixed).

Keywords

References

1. ایمان، محمدتقی (1380)، «نقد روش‌های کمی غالب بر پژوهش و لزوم توجه به روش‌های کیفی در پژوهش‌های کیفی در پژوهش رسانه‌ها در ایران»، مجله علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه شیراز، دوره شانزدهم، ش 2، (پیاپی 32)، ص 131−147.
2. ایمان، محمدتقی و احمد کلاته ساداتی (1391)، «آسیب‌شناسی روش توسعه علوم انسانی در ایران»، فصلنامه راهبرد فرهنگ، ش 19، ص 27−51.
3. ایمان، محمدتقی و منیژه محمدیان (1387)، «روش‌شناسی نظریه بنیادی»، روش‌شناسی علومانسانی، س 14، ش 56، ص 31−54.
4. آرامبراستر بی.‌ بی و تی. اچ. آندرسون (1372)، تحلیل کتاب درسی، ترجمه هاشم فردانش، تهران: تعلیم و تربیت.
5. چالمز، آلن اف (1390)، چیستی علم، درآمدی بر مکاتب علم‌شناسی فلسفی، ترجمه سعید زیباکلام، چ 12، تهران: سمت.
6. حقیقت، سیدباقر (1382)، «بحران روش‌شناسی در علوم سیاسی»، مجله علوم سیاسی، ش 22،  ص 153−174.
7. خاکی، غلامرضا (1392)، روش تحقیق گرانددی در مدیریت با رویکرد پایان‌نامه نویسی، چ 1، تهران: فوژان.
8. رضی، احمد (1387)، «شاخص‌های ارزیابی و نقد کتاب‌های درسی دانشگاهی»، سخن سمت، ش 21، ص 21−30.
9. زیباکلام، سعید (1395)، «نظریه‌سازی و معضلات و اهداف بومی»، روش‌شناسیعلومانسانی، س 22، ش 88، ص 179−201.
10. ساروخانی، باقر (1375)، روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی، ج 1، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
11. ساعی، علی (1392)، روش پژوهش تطبیقی با رویکرد تحلیل کمی، تاریخی و فازی، چ 1، تهران: نشر آگه.
12. شاه ولی، منصور و شبیر کرمی (1393)، «بررسی الگوی متعالی روش تحقیق برای توسعه پایدار با روش ترکیبی»، روش‌شناسیعلومانسانی، س 20، ش 79، ص 27−46.
13. شایان، سیاوش و هدیه دهستانی (1395)، «ژئومورفولوژی؛ تبیین روش‌های پژوهش و مطالعه، با تأکید بر مطالعات ژئومورفولوژی رودخانه»، فصلنامه برنامه‌ریزی و آمایش فضا، دوره بیستم، ش 2، ص 256−271.
14. صادقی، مجتبی، جعفر جوان و محمدرحیم رهنما (1395)، «روش‌شناسی فضای جغرافیای چیست؟ (درنگی بر سرشت روش‌شناسی شناخت فضای جغرافیایی از چشم‌انداز پدیدارشناسی هرمونتیک)»، فصلنامه مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، دوره هفتم، ش 25، ص 12−28.
15. عابدی، احمد و علیرضا شواخی (1389)، «مقایسه روش‌شناسی پژوهش کمی و کیفی در علوم رفتاری»، فصلنامهراهبرد، س 19، ش 54، ص 153−168.
16. عاشوری، مهدی (1395)، «مقایسه پارادایم‌ها و معضل سنجش‌ناپذیری نظام‌های طبقه‌بندی»، روش‌شناسیعلومانسانی، س 22، ش 87، ص 77−92.
17. گِرِگ، مادلین و آلینهارت، گه (1378)، «شناخت‌شناسی جغرافیا، بحثی در سیر فلسفی اصول علم جغرافیا و آموزش آن»، ترجمه سیاوش شایان، مجله رشد آموزش جغرافیا، ش 53، ص 38−44.
18. محمدپور، احمد (1390)، روش تحقیق کیفی، ضد روش 1 و 2، مراحل و رویه‌های عملی در روش‌شناسی کیفی، ج 1 و 2، چ 1، تهران: جامعه‌شناسان.
19. مهرمحمدی، محمود (1391)، «کثرت روش‌شناسی پژوهش: افول پوزیتیویسم یا مرگ حقیقت؟»، پژوهش‌نامه مبانی تعلیم و تربیت، س2، ش1، ص 27−46.
20. میلانی، عباس (1387)، تجدد و تجددستیزی در ایران،(مجموعه مقالات)، چ 7، تهران: اختران.
21. ناجی، سعید (1385)، «نقدی بر روش تحقیق در نظام آموزشی کشور»، روش‌شناسیعلومانسانی، س 12، ش 47، ص 136−155.
22. نیازی، محسن (1390)، «روش‌های تحقیق تلفیقی، جنبش سوم روش‌شناختی در علوم اجتماعی»، مجلهٔ مطالعات اجتماعی ایران، دورهٔ پنجم، ش 2، پیاپی 15، ص 160−184.
23. یغمایی، ابوتراب (1395)، «آیا شاخص‌های علم، پیشرفت علمی را نشان می‌دهند؟ ارزیابی فلسفی یک اصل در سیاست‌گذاری علم و فناوری»، روش‌شناسیعلومانسانی، س 22، ش 87، ص 33−56.
24. Adrian, C., & Forbes, D. (1984), “Australasian human geography: urban geographer's reply”, Progress in Geography, 8 (4), 563-569.
25. Brunsdon, C. (2015), “Quantitative methods I: Reproducible research and quantitative geography”, Progress in Human Geography, 40 (5), 687-696.
26. Brunsdon, C. (2017), “Quantitative methods III: Scales of measurement in quantitative human geography”, Progress in Human Geography, 0309132517717008.
27. CORDIS. (2010), “Riding the Wave: How Europe Can Gain from the Rising Tide of Scientific Data”, Final report of the High Level Expert Group on Scientific Data, Available at: http://cordis.europa.eu/fp7/ict/e-infrastructure/ docs/hlg-sdi-report.pdf.
28. DeLyser, D., & Sui, D. (2013), “Crossing the qualitative-quantitative divide II: Inventive approaches to big data, mobile methods, and rhythmanalysis”, Progress in human geography, 37 (2), 293-305.
29. DeLyser, D., & Sui, D. (2014), “Crossing the qualitative-quantitative chasm III: Enduring methods, open geography, participatory research, and the fourth paradigm”, Progress in Human Geography, 38 (2), 294-307.
30. Dodge, M., & Perkins, C. (2008). Reclaiming the map: British geography and ambivalent cartographic practice. Environment and Planning A, 40(6), 1271-1276
31. Dowling, R., Lloyd, K., & Suchet-Pearson, S. (2015), “Qualitative methods 1: Enriching the interview”, Progress in human geography, 40 (5), 679-686.
32. Dowling, R., Lloyd, K., & Suchet-Pearson, S. (2016), “Qualitative methods II: ‘More-than-human’methodologies and/in praxis”, Progress in Human Geography, 41 (6), 823-831.
33. Du Toit, J. L., & Mouton, J. (2013), “A typology of designs for social research in the built environment”, International Journal of Social Research Methodology, 16 (2), 125-139.
34. Hey T, Tansley S, and Tolle K (eds). (2009), the Fourth Paradigm: Data-Intensive Scientific Discovery, Redmond, WA: Microsoft Research.
35. Horton, F. E., & Hultquist, J. F. (1972). “Understanding Urban Geography: The Role of Transformation Research and Planning”, Journal of Geography, 71 (5), 263-274.
36. Jeans, D. N. (1983), “Experiments of fruit and experiments of light: human geography in Australia and New Zealand”, Progress in Geography, 7 (3), 313-343.
37. Johnston, R. J. (1995), “Geographical research, geography and geographers in the changing British university system”, Progress in Human Geography, 19 (3), 355-371. DOI: https://doi.org/10.1177/030913259501900303.
38. Kar, N. R. (1968), “Research Frontiers in Urban Geography: An Appraisal and Critique of Recent Trends in Quantification in Urban Geography”, Urban Affairs Quarterly, 3 (3), 37-68.
39. Kenny, J., & Lees, L. (2004), “Guest Editorial-Changing Urban Geographies: Perspectives on Anglo-American Urban Research”, Urban Geography, 25 (8), 693-696, DOI: 10.2747/0272-3638.25.8.693
40. Kleinhans, R. (2012). A glass half empty or half full? On the perceived gap between urban geography research and dutch urban restructuring policy. International Journal of Housing Policy, 12(3), 299-314.
41. Kwan, M. P. (2014), “International perspectives on research directions in geography and urban sustainability”, Asian Geographer, Vol. 31, Issue 2, 149-151.
42. Lees, L. (2004), “Urban geography: discourse analysis and urban research”, Progress in human geography, 28 (1), 101-107.
43. Lefebvre, H. (2004), Rhythmanalysis: Space, Time and Everyday Life, translated by Elden S and Moore G.London: Continuum.
44. Manyika J, Chui M, Brown B, Bughin J, Dobbs R, Roxburgh C, et al. (2011), Big data: The next frontier for innovation, competition, and productivity, Available at: http://www.mckinsey.com/Insights/MGI/Research/Technology_and_Innovation/Big_data_The_next_ frontier_for_innovation.
45. Martin, R. (2000), “Editorial: In memory of maps”, Transactions of the Institute of British Geographers, 25 (1): 3–6.
46. Mason, J., (2002), Qualitative researching, 2nd edn, Sage, London.
47. Miller, HJ. (2010), “The data avalanche is here: Shouldn’t we be digging?”, Journal of Regional Science, 50: 181–201.
48. Nielsen, M. (2011), Reinventing Discovery: The New Era of Networked Science, Princeton, NJ: Princeton University Press.
49. O’Reilly, Radar, Team. (ORT) (2011), Big Data Now: Current Perspectives from O’Reilly Radar, Sebastopol, CA: O’Reilly Media.
50. Pain, R. (2004), “Social geography: participatory research”, Progress in human geography, 28 (5), 652-663.
51. Pierce, J., & Lawhon, M. (2015), “Walking as method: Toward methodological forthrightness and comparability in urban geographical research”, The Professional Geographer, 67 (4), 655-662.
52. Robinson, J. (2016), “Thinking cities through elsewhere: Comparative tactics for a more global urban studies”, Progress in Human Geography, 40 (1), 1-27.
53. Robinson, O. C. (2014), “Sampling in interview-based qualitative research: A theoretical and practical guide”, Qualitative research in psychology, 11 (1), 25-41.
54. Rose, J. (2018), “Developing and Sequencing Community Engagement and Experiential Education: A Case Study of Urban Geography Teaching and Research”, the Professional Geographer, 70 (2), 305-310.
55. Stevens, S. S. (1946). On the theory of scales of measurement.
56. Swanson, B. (2007), “The coming exaflood”, Wall Street Journal 20 January, Available at: http://www.discovery. org/a/3869.
57. Wheeler, JO. (1998), “Map phobia in geography? 1980–1996”, Urban Geography, 19: 1–5.
58. Wheeler, J. O. (2002). Centers for Urban Geography Research in the United States and Canada, 1980-2001. Urban Geography, 23(7), 597-600.
59. Zelinsky, W. (1973), “The first and last frontier of communication: The map as mystery”, Special Libraries Association, Geography and Map Division, Bulletin 94 (December): 2−8.
 

Files

Share

How to cite

Statistics