A Look at Postmodernism's Political Decision-Making

Document Type : علمی - پژوهشی

Authors

1 PhD student in Business Management, Qeshm Branch, Islamic Azad University, Qeshm, Iran

2 Department Of management,Centeral Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

3 Department Of Accounting,Bandarabbas Branch, Islamic Azad University, Bandarabbas, Iran

4 Department Of Management ,Qeshm Branch, Islamic Azad University, Qeshm, Iran

Abstract

When George Lycaf published the paper on social science in neuroscience and argued for some reason that argument is a subject of neurology, a new look has been made into other aspects of sociology, including political science. Cognitive science studies in the field of politics have made partially revealing the hidden dimensions of political politics in political action. These studies, although improving our understanding of the process of brain function in political action, island-wide examine political concepts in the brain. It has failed to give political power the power to predict. Thus, the need for new studies is based on a cognitive approach. In this study, the researchers sought to present a decision-making model of people with a cognitive approach to political action, and by conducting field studies and the Delphi method, they first identified and evaluated the components of the cognitive political marketing model and believed they achieved it.

Keywords

References

1. افجه‌ای، علی‌اکبر و مهدی خادمی گراشی (پاییز 1390)، «الگوی مدیریت راهبردی بازاریابی سیاسی در ایران»، مجله چشم‌انداز مدیریت بازرگانی، ش7، ص29.
2. بلیکی نورمن (1396)، طراحی پژوهش‌های اجتماعی، حسن چاوشیان، تهران: نشر نی.
3. جنیفر لیز، مارشمنت (1394)، «بازی بازاریابی سیاسی»، ترجمه رسول بابایی، تهران: نشر سیته.
4. جی فردنبرگ و گوردون سیلورمن (1396)، علوم‌شناختی مقدمه‌ای بر مطالعه ذهن، ترجمه محسن افتاده حال و دیگران، تهران: انتشارات مؤسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی.
5. حسینی، سیدحمید؛ وحیدرضا میرابی، محمدحسین رنجبر و اسماعیل حسن‌پور (پاییز و زمستان 1398)، «طراحی مدل بازاریابی سیاسی‌شناختی»، دانش سیاسی، سال 15، ش2، (پیاپی 30)، ص420.
6. خیری، بهرام و منصوره عباسعلی‌زاده (زمستان 1387)، «بازاریابی سیاسی؛ پیش به سوی سازمان‌های سیاسی بازار محور»، مدیریت فرهنگ سازمانی، دوره 6، ش18، ص173.
7. خیری، بهرام؛ بهروز قاسمی و وحیدرضا میرابی (1390)، «بررسی تأثیر ابزارهای سنتی بازاریابی سیاسی بر رفتار رأی‌دهندگان»، مجله مدیریت بازاریابی، ش12، ص105.
8. دایرة ‌المعارف دموکراسی (۱۳۸۳)، زیرنظر سیمور مارتین لیپست، ترجمۀ فارسی به سرپرستی: کامران فانی و نوراللّه مرادی، کتابخانۀ تخصصی وزارت امور خارجه، تهران.
9. زوراویکی، لئون (1392)، بازاریابی عصبی کنکاش در مغز مصرف‌کننده، ترجمه حیدرزاده و سلطانی، چاپ اول، تهران: نشر علم.
10. طالاری، محمد و سیدمسعود موسوی (تابستان 1395)، «جامعه‌پذیری سیاسی بستری برای بازاریابی سیاسی رابطه‌مند»، فصلنامه راهبرد، سال 25، ش79، ص203.
11. نرگسیان، عباس؛ یاشار دیندار و داریوش طهماسبی (زمستان 1394)، «تأثیر ابزارهای مدرن بازاریابی سیاسی بر مشارکت سیاسی»، اعتماد عمومی و انسجام ملی، مدیریت فرهنگ سازمانی، دوره 13، ش4، ص1012.
12. هوزی لوئیس برمودز (1395)، نظریه‌های علوم‌شناختی، ترجمه صادق خرازی، تهران: مرکز نشر کتاب دانشگاهی.
13. Cecilia Veneziano, Political Neuromarketing: An Empirical Research on Voter Decision-making, Copenhagen Business School (2011), CBS. Department of Marketing. MARKETING, Danmark. Institut for Afsætningsøkonomi.
14. George Lakoff (2013), “Neural Social Science”, Handbooks of Sociology and Social Research, Springer.
15. Jonas T. Kaplan, Sarah I. Gimbel & Sam Harris (2016), “Neural correlates of maintaining one’s political beliefs in the face of counterevidence”, Scientific Reports, vol. 6, Article number: 39589.
16. Ryota Kanai, Tom Feilden, Colin Firth and Geraint Rees (2011), Political Orientations Are Correlated with Brain Structure in Young Adults, Current Biology, April 26, 2011 ª2011 Elsevier Ltd.
17. kaplan Jonas T, Sarah I. Gimbel & Sam Harris (2014), “The beginning of a beautiful friendship”, Advances in Political Psychology, VoL. 35, IssueS1.

Files

Share

How to cite

Statistics