Analysis of challenges and applications of Intertextuality method descending abstraction ladder and falling into the abyss of reductionism

Document Type : علمی - پژوهشی

Authors

Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

Intertextuality, refers to the nested network of communication of texts. With regard to the theory and method, the position of intertextuality has been investigated and the question is: is a methodological view of intertextuality fundamentally justifiable? Intertextuality as a postmodern concept is at the crossroads of falling into the abyss of conceptual reductionism on the one hand and being confined to the abstraction of theory on the other hand. The answer to this question in this paper is a conditional "yes". Intertextuality is a method, provided that the abstract concept of intertextuality is reduced to something like traditional critique of references. The lack of attention of the early founders of the word intertextuality, such as Kristeva and Barthes, to apply intertextuality method, the warning of intertextuality reduction to source and the emphasis on theory instead of the method posed a challenge that led the next generation of intertextuality researchers to intertextuality method and application. Analysis of intertextual theory, its reduction to the method and its use in a scientific research is one of the main objectives of this study.

Keywords

References

  1. 1.  احمدی، بابک (1391)، ساختار و تأویل متن، چاپ چهاردهم، تهران: مرکز.

2. آلن، گراهام (1385)، بینامتنیت، ترجمه پیام یزدان‌جو، تهران: مرکز.

3. آلن، گراهام ب (1385)، رولان بارت، ترجمه پیام یزدان جو، تهران: مرکز.

4. بارت، رولان (1386)، اسطوره، امروز، ترجمه شیرین دخت دقیقیان، تهران: مرکز.

5. برکت، بهزاد و طیبه افتخاری (1389)، «نشانه‌شناسی شعر: کاربست نظریۀ مایکل ریفاتر بر شعر «ای مرز پرگهر» فروغ فرخ‌زاد»، فصلنامه پژوهش های زبان و ادبیات تطبیقی، ش4، ص109−130.

6. پاینده، حسین (1388)، نقد ادبی و دموکراسی، تهران: نیلوفر.

7. پیراوی ونک، مرضیه و اعظم حکیم (1392)، «مؤلف به مثابه مهمان متن نه روح متن (براساس رویکرد رولان بارت به مفهوم مؤلف)»، نشریه پژوهش‌های فلسفی، سال 7، ش13، ص1−17.

8. تاجیک، محمدرضا (1387)، «پسامدرنیسم و روش»، روش‌شناسی علوم انسانی، دوره چهاردهم، ش55، ص113−138.

9. حسن‌زاده میرعلی، عبدالله و فاطمه زمانی (1397)، «تحلیل رمان سالمرگی براساس نظریۀ نشانه‌شناسی بینامتنی مایکل ریفاتر»، ادب فارسی، ش1، دوره 8، ص57−76.

10. دارابی، بیتا؛ فاطمه حیدری و بهناز امانی (1392)، «خوانش بینامتنی پیکرفرهاد و بوف کور»، فصلنامه نقد ادبی، سال ششم، ش22، ص67−89.

11. سریع القلم، محمود (1392)، روش تحقیق در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، تهران: نشر فروزان.

12. عظیمی پانچشمه، الهه و سیدعلی‌اصغر میرباقری‌فرد (1396)، «بینامتنیت به مثابۀ روش و بینش تاریخ ادبیات نگاری نوین»، جستارهای نوین ادبی، ش196، ص1−22.

13. علوی، فریده؛ آروین رجبی (1391)، «خوانش بینامتنی هزارویک‌شب»، نشریه ادبیات تطبیقی، سال سوم، ش6، ص117−134.

14. غیاثوند، علی (1392)، «سیمای تأویل در آیینۀ بینامتنیت کریستوایی»، فصلنامه حکمت و فلسفه، سال نهم، ش3، ص97−114.

15. قاسم‌زاده، سیدعلی؛ سعید بزرگ بیگدلی و حسینعلی قبادی (1388)، «تحلیل بینامتنی روایت اسطوره سال‌مرگی»، فصلنامه پژوهش‌های ادبی، سال ششم، ش25، ص9−38.

16. قره‌باغی، علی‌اصغر (1380)، تبارشناسی پست‌مدرنیسم، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.

17. کالر، جاناتان (1388)، نظریه ادبی، ترجمه فرزانه طاهری، تهران: نشر مرکز.

18. کلیکز، مری (1386)، نظریه ادبی، ترجمه جلال سخنور و همکاران، تهران: اختران.

19. مارش، دیوید و جری استوکر (1390)، روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه امیرمحمد حاجی یوسفی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

20. محمدپور، احمد (1387)، «ژان فرانسوا لیوتار و پیدایش علوم اجتماعی مدرن: خاستگاه نظری و مبانی پارادایمیک»، مجله علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، فردوسی مشهد، د 1، ش5، ص39082.

21. محمدپور، احمد (1396)، تاریخ به روایت فلسفه، قم: لوگوس.

22. مشیدی، جلیل و سکینه قنبریان شیاده (۱۳۹۶)، «خوانش بینامتنی با تکیه بر نشانه‌شناسی لایه‌ای بر (ما سمیعیم و بصیریم و خوشیم با شما نامحرمان ما خاموشیم)»، سومین همایش متن پژوهی ادبی (نگاهی تازه به آثار مولانا)، تهران، هسته مطالعات ادبی و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران−دانشگاه علامه طباطبایی،

 https://www.civilica.com/Paper-MATNPAGOOHI03-MATNPAGOOHI03_137.html

23. مک آفی، نوئل (1384)، ژولیا کریستوا، ترجمه مهرداد پارسا، تهران: مرکز.

24. مکاریک، ایرنما (۱۳93)، دانشنامه نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمه مهران مهاجر، محمد نبوی، تهران: انتشارات آگه.

25. نامور مطلق، بهمن (1390)، درآمدی بر بینامتنیت، نظریه و کاربردها، تهران: سخن.

26. نوذری، حسینعلی و کاظم شیخلر (1389)، «روش‌شناسی و معرفت‌شناسی در رهیافت پست‌مدرن»، فصلنامه علوم سیاسی، ش12، ص33−55.

27. نجومیان، امیرعلی (1385)، درآمدی بر پست‌مدرنیسم در ادبیات، اهواز: رسش.

28. هاچن، لیندا (1383)، مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان، ترجمه حسین پاینده، تهران: روزنگار.

29. Bakhtin, Michel, (1981), The Dialogic Imagination: Four Essays, (trans). Michael Holquist, Austin: University of Texas Press.

30. Bakhtin, Michel, (1986), Speech Genres and Other Last Essays, translated by Vern W. McGee, Texas: University of Texas Press. 

31. Barthes, Roland, (2010), “The Death of the Author’’, The Norton Anthology of Theory and Criticism, Ed. Vincent B. Leitch. 2nd ed. New York: Norton. 1322-326.

32. Barthes, Roland, (1988), the death of the auther, modern and theory, David lodg. Longman, londan, p. 170.

33. Haberer, Adolph, (2007), Intertextuality in theory and practice, university of Lyon2. Literatur. 49 (5).

34. Jenny, Laurent, (1982), “The Strategy of Form’’, French Literary Theory Today. Ed. Tzvetan Todorov. Trans. R. Carter. London: Cambridge University Press. 34-63.

35. Jenny, Laurent, (1979), Variation at Mimesis, In the Romantic Review Volume 93, No. 1-2.

36. Kristeva, Julia, (1984), Revolution in Poetic Language, Margaret Waller (trans.), Leon S. Roudiez (intro.), New York: Columbia University Press.

37. Kristeva, Julia. (1986), Ed by Toril Moi, New York, University Press.

38. Liptak, Roman, (2003), Coming to terms with intertextuality: Methodology behind biblical critism and present, University of Pretoria Hatfield.

39. Piegay-Gros, Nathalie, (1996), Initiation à l’intertextualité. Dunod.

40. Plett, Heinrich F. (1991), Intertextualities, Ed (RTT15: Berlin/ New York: Walter de Gruyter).

Files

Share

How to cite

Statistics