Optional action and its principles in Allameh Tabatabai's Theory of Action

Document Type : علمی - پژوهشی

Authors

1 responsible author, trainer and researcher, Institute of Education, Shahid Sadr Research Institute, Imam Hossein University, Tehran, Iran

2 Faculty, Education Think Tank, Shahid Sadr Research Institute, Imam Hossein University, Tehran, Iran

Abstract

The question of what and how voluntary action is one of the important topics of the philosophy of action. Among all the Islamic thinkers, Allameh Tabataba'i has stood out from other wisdom and wisdom with his extensive and special opinions about the process of human activity. This article has examined his point of view on this issue from three angles; What is optional verb and its relationship with volitional verb, division and classification of verbs and bases of issuing verbs.

The present article, which has been carried out using the library method and the fundamental analysis of themes, makes it clear that Allameh Tabatabaei defines the optional verb with effective knowledge and will, and with this criterion, he considers the verbs with intent, with premeditation, and with intent as different categories of optional verbs, all of which They are common in acknowledging necessity, passion and will. Allameh's distinguishing point in the discussion about the principles of the formation of action is that, firstly, he considers the science that is the origin of action to be the knowledge of knowledge, which is based on the recognition of perfection. And thirdly, he did not consider science as the true origin of actions, but considered it as a function of the ego and sensual attention of man, and considers science as the only necessary and complementary condition for issuing action.

Keywords


  1. ابن‌سینا، الف، (1404ق)، التعلیقات، بیروت: مکتبه اعلام الاسلامی.
  2. ابن‌سینا، ب، (1404 ق)، الشفا، قم: مکتبه آیة الله المرعشی.
  3. حسن‌زاده آملی، حسن (1379)، خیرالأثر، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
  4. حسنی، سیدحمیدرضا و هادی موسوی (1400)، انسان کنش‌شناسی اعتباری، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
  5. سبزواری، ملاهادی، (1369−1379)، شرح منظومه، تهران: نشر ناب.
  6. شیروانی، علی (1387)، ترجمه و شرح نهایه الحکمه، قم: دارالفکر.
  7. طباطبایی، محمد حسین (1416ق)، نهایة الحکمه، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  8. طباطبایی، محمد حسین (1428الف)، مجموعه رسائل العلامه الطباطبایی، قم: نشر باقیات.
  9. طباطبایی، محمد حسین (1428ب)، الانسان و العقیدة، قم: نشر باقیات.
  10. طباطبایی، محمدحسین (1368)، حاشیه بر الحکمه المتعالیه، قم: مکتبه المصطفوی.
  11. طباطبایی، محمدحسین (1387)، روابط اجتماعی در اسلام، قم: بوستان کتاب.
  12. طباطبایی، محمدحسین (1390م)، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسه الاعلی للمطبوعات.
  13. طباطبایی، محمدحسین (1402ق)، حاشیة الکفایه، قم: بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی.
  14. علائی، سیداحمد و محمد رضاپور (1397)، «بررسی سازگاری موجبیت علی و اختیار با تأکید بر ملاک‎های سه‎گانه اختیار از منظر علامه طباطبایی»، مجله حکمت اسلامی، س5، ش2 (پیاپی17)، ص85−
  15. کیاشمشکی، ابوالفضل (1396)، فلسفه عمل با نگاهی به دیدگاه علامه طبابایی در رساله «المنامات و النبوات»، قبسات، ص105−
  16. مصباح یزدی، محمدتقی (1405ق)، تعلیه علی نهایه الحکمه، قم: در راه حق.
  17. ملاصدرا (1387)، سه رسائل فلسفی، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
  18. ملاصدرا (1422ق)، شرح الهدایة الاثیریه، بیروت: مؤسسة التاریخ العربی.
  19. ملاصدرا (1981م)، الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه، ج6، چاپ سوم، بیروت: دار احیاء التراث.
  20. میرداماد (1367)، القبسات، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  21. نصیرالدین طوسی، محمدبن‌محمد (1375)، شرح الاشارات و التنبیهات، قم: نشرالبلاغه.
  22. نقوی، زهرا و رضا اکبریان (1401)، «واکاوی فعل اختیاری و چگونگی تکون آن در اندیشه علامه طباطبایی»، پژوهشنامه کلام، ش9، ص115−139.
  23. Stanford Encyclopedia of Philosophy; https://plato.stanford.edu/entries/