اثرات گستردهی فردی و اجتماعی تکنولوژیها اهمیت ارزیابی اخلاقی، جهت سیاست گذاری و هدایت مناسب آنها را آشکار کردهاست. در این میان ارزیابی زودهنگام تکنولوژیهای نوپدید که در مراحل اولیه توسعه خود قرار دارند این فرصت را فراهم میآورد که از مخاطرات آنها تا حد امکان بکاهیم. اما ویژگی عدم قطعیت درباره اثرات آتی این تکنولوژیها امکان ارزیابی اخلاقی آنها به واسطه بخش عمدهای از نظریات مندرج در علم اخلاق را با دشواری همراه میکند. به همین دلیل توجه به ارائه رویکردهای اخلاقی متناسب با شرایط تکنولوژیها نوپدید باید مورد توجه اخلاقدانان قرار گیرد. در این مقاله در پیآنیم که نخست مفهوم عدم قطعیت در این حوزه را شفاف سازی نماییم. سپس به بررسی ساختار برهانهای اخلاقی نتیجهگرا خواهیم پرداخت و بیان میکنیم چرا مفهوم عدم قطعیت در تضاد با چنین ساختاری است. دست آخر طرحی برای رویکردهای جدید در اخلاقی تکنولوژیهای نوپدید ارائه خواهیم نمود که شامل عنصری ثابت جهت ارزیابی چالشهای اخلاقی، عنصری پویا برای پویش نحوه توسعه این تکنولوژیها و همچنین تبیین نسبت ما بین این دو عنصر خواهد بود
تاجمیر ریاحی, حسین, & تقوی, مصطفی. (1394). بررسی معضل نظریههای اخلاقی نتیجهگرا در مواجه با عدم قطعیت در تکنولوژیهای نوپدید. روش شناسی علوم انسانی, 21(85), 127-144.
MLA
حسین تاجمیر ریاحی; مصطفی تقوی. "بررسی معضل نظریههای اخلاقی نتیجهگرا در مواجه با عدم قطعیت در تکنولوژیهای نوپدید". روش شناسی علوم انسانی, 21, 85, 1394, 127-144.
HARVARD
تاجمیر ریاحی, حسین, تقوی, مصطفی. (1394). 'بررسی معضل نظریههای اخلاقی نتیجهگرا در مواجه با عدم قطعیت در تکنولوژیهای نوپدید', روش شناسی علوم انسانی, 21(85), pp. 127-144.
VANCOUVER
تاجمیر ریاحی, حسین, تقوی, مصطفی. بررسی معضل نظریههای اخلاقی نتیجهگرا در مواجه با عدم قطعیت در تکنولوژیهای نوپدید. روش شناسی علوم انسانی, 1394; 21(85): 127-144.