چکیده
برخی از علوم، ابزاری دراختیار گسترش علوم دیگر هستند. همان طور که منطق را ابزاری برای نگهداری فکر از خطا می‌دانند و قواعد آن را برای صحیح فکر کردن و استدلال منطقی ارائه کردن در علوم بسیاری بکار می‌برند. هرمنوتیک نیز که به عنوان دانش تفسیر و تبیین شناخته می‌شود، هر چند در آغاز برای تفسیر متون مقدس شکل گرفت، ولی در سیر تکاملی خود در بسیاری از علوم، کاربرد خود را نشان داد و به گسترش آنها کمک کرد.
در این مقاله به رویکردهای عمده هرمنوتیک در دو دسته سنتی و فلسفی اشاره می‌کنیم و در قالب سنتی به دو رویکرد شلایرماخر و دیلتای و در قالب فلسفی به دیدگاه هایدگر و گادامر می‌پردازیم و کاربرد هر یک از این رویکردها را در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل مانند: استفاده در نظریات تصمیم‌گیری و سطح تحلیل فردی، تئوری‌های روابط بین‌الملل (مکتب انگلیسی و فمینیستی)، ابهام‌زدایی مفاهیم و اندیشه‌های سیاسی بررسی می‌کنیم
)