چکیده
در این مقاله، موضوع بومی‌گرایی و به طور خاص، دینیگرایی در علم از منظر معرفت‌شناختی بررسی شده است. مطابق با رویکرد وظیفهگرایانه در معرفتشناسی، هر باورمند به لحاظ معرفتی موظف است که سعی کند تا مجموعه‌ی باورهای سازگار و در حالت قوی‌تر منسجمی داشته باشد؛ علاوه بر این، هر فرد در مجموعه‌ی باورهای خویش باورهایی مرکزی دارد. باورهای دینی بخش مهمی از باورهای مرکزی اعضای جوامع دین‌دار را تشکیل می‌دهند. در چنین وضعیتی، چنانچه باورهای علمی یا تعابیر این باورها با باورهای مرکزی دینی افراد ناساگاز باشند، دین‌داران در پی ایفای وظیفه‌ی معرفتی خود، به بازسازی نظریههای علمی موجود و همچنین شکل دادن به نظریه های علمی جدید می پردازند؛ به این ترتیب، دینیگرایی در علم را می توان گونهای از ایفای وظیفه‌ی معرفتی سازگاری و انسجام دانست که انگیزهای صحیح و بنیان نظری قابل دفاعی دارد.
)