چکیده
فلسفهی علم هیدگر محل اختلاف صاحب نظران است. برخی او را واقعگرا میدانند. یک دلیل آنها این است که او متعلَّق معرفت علمی را مستقل از روشهای علمی میدانست. برخی او را نسبیتگرا میدانند؛ چون به تعبیر آنها، هیدگر علم را تنها در افق دانایی هر دوران ممکن میشمرد. برخی بین فلسفهی علم هیدگر متقدم و متأخر وحدت میبینند؛ چون او را در هردو دوره، واقعگرا یا در هردو نسبیتگرا میدانند. برخی بین آن دو افتراق میبینند؛ مثلاً به این دلیل که او در ابتدا، به استقلال موجودات از روشهای علمی قایل بود؛ اما بعد این استقلال را رد کرد. برخی به دلایل مختلف مدعیاند که هیدگر، پیش از تامس کوون، به آنچه او در فلسفهی علمش «پارادایم»، «علم متعارف» و «انقلاب علمی» مینامد، پی برده بود. برخی مخالف چنین ادعاهایی هستند. در این مقاله، آراء پنج صاحب نظر در این زمینهها شرح و تحلیل میگردد.