چکیده
علوم انسانی در حیطه موضوعی خود، فهم معمای انسان، تشخیص مسایل و ارایه طرحی برای رفع گرفتاری انسان را بر عهده دارند. علمشناسی معاصر نشان میدهد که علم، پدیدهای فرهنگی و انسانی و حاوی پیامهای ارزشی است.
در این مقاله پس از طرح مسألهی بحران در علوم انسانی و اجتماعی معاصر، به ضرورت سامان بخشیدن به حرکتی جدید در این عرصه پرداخته و گسترش راه مطالعات انتقادی را نقطه عزیمت مطلوبی برای بومیسازی علوم اجتماعی معرفی کرده است. این مقاله، به طرح برخی نکات عمده انتقادی از دیدگاههای مختلف در مبانی و مبادی علم مدرن پرداخته، از لزوم نظریهپردازی و تولید علوم انسانی و اجتماعی بومی یاد کرده، لوازم و خطوط عمده چنین ضرورتی را ترسیم کرده و در انتها، در دو سطح سختافزاری و نرمافزاری به ارایه پیشنهادات در دو حوزه صف و ستاد دانشگاهها و وزارت علوم، تحقیقات، فناوری پرداخته است.