چکیده
نقص روششناسیهای موجود برای شناخت پدیدههای اجتماعی و حتی پدیدههای طبیعی نیازمند بازنگری در این روشها و بسط آنها برای ایجاد گستره مناسب جهت شناخت هرچه بهتر پدیدهها است. یکی از زمینههای اساسی برای تکامل روشهای مطالعات سازمانی توجه به مبانی فلسفی این روشهاست. بر این اساس و به جهت رفع این نقایص در علوم اجتماعی، به ویژه مطالعات سازمانی، ابتدا مبانی فلسفی چهار پارادایم مهم اثباتگرایی، تفسیرگرایی، انتقادی و واقعگرایی انتقادی شرح داده شده و در قالب هشت سوال کلیدی با یکدیگر مقایسه میگردد. و سپس تکثرگرایی روشی جهت شناخت هرچه بیشتر و عمیقتر پدیدهای اجتماعی و سازمانی پیشنهاد میگردد