در دهه‌های اخیر رویکرد کمّی در قلمرو پژوهش‌های تربیتی تسلط داشته است. رویکرد کیفی در حوزه پژوهش نیز در سال‌های اخیر مورد توجه برخی پژوهشگران قرار گرفته است. علاوه بر این دو رویکرد، رهیافت دیگری را می‌توان در زمینه پژوهش‌های تربیتی مطرح کرد که در آن بر کاربرد ترکیبی رویکرد کمّی و کیفی تأکید می‌شود. هدف از نگارش این مقاله، ارایه تبیین مختصری از دو رویکرد کمّی و کیفی و تأکید بر کاربرد رویکرد ترکیبی در قلمرو پژوهش‌های تربیتی است. در این راستا، پس از ذکر مقدمه، دو رویکرد کمّی و کیفی و پارادایم‌های زیربنایی هر یک توضیح داده شده است. سپس، مؤلفه‌های اصلی دو رهیافت مذکور با یکدیگر مقایسه شده است. در قسمت پایانی، رویکرد ترکیبی که در این مقاله تأکید بیش‌تری بر آن شده است، مورد بحث قرار می‌گیرد
)