اقدام‌پژوهی از رویکردهای مهم در پژوهش‌های کیفی به‌شمار می‌رود. در این رویکرد، پژوهشگر یا مرجع تغییر و تحوّل، مسأله یا مشکل را شناسایی می‌کند و برای حل مشکل یا ایجاد تغییر، به‌طور دقیق اطلاعاتی را جمع‌آوری می‌کند و سپس به اقدام مناسب مبادرت می‌ورزد و از نتایج اقدام ارزیابی به عمل می‌آورد. به‌همین دلیل، اقدام‌پژوهی به‌عنوان روشی برای رشد کارکنان در حین خدمت شناخته شده است. در مقالة حاضر، اقدام‌پژوهی تعریف می‌شود و سپس سیر تکامل آن، ویژگی‌ها و محاسن آن بررسی و بیان می‌گردد. آنگاه به کاربرد آن در علوم رفتاری پرداخته می‌شود.
عابدی, احمد, شواخی, علیرضا, & جعفری هرندی, بتول. (1386). روش‌شناسی اقدام‌پژوهی و کاربرد آن در پژوهش‌های علوم رفتاری. روش شناسی علوم انسانی, 13(51), 71-89.
MLA
احمد عابدی; علیرضا شواخی; بتول جعفری هرندی. "روش‌شناسی اقدام‌پژوهی و کاربرد آن در پژوهش‌های علوم رفتاری". روش شناسی علوم انسانی, 13, 51, 1386, 71-89.
HARVARD
عابدی, احمد, شواخی, علیرضا, جعفری هرندی, بتول. (1386). 'روش‌شناسی اقدام‌پژوهی و کاربرد آن در پژوهش‌های علوم رفتاری', روش شناسی علوم انسانی, 13(51), pp. 71-89.
VANCOUVER
عابدی, احمد, شواخی, علیرضا, جعفری هرندی, بتول. روش‌شناسی اقدام‌پژوهی و کاربرد آن در پژوهش‌های علوم رفتاری. روش شناسی علوم انسانی, 1386; 13(51): 71-89.
)