عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
چکیده
توماس کوهن در کتاب ساختار انقلاب‌‌های علمی پیشرفت علم به معنای رشد انباشتی و تقرب به واقعیت نظریه‌های علمی را مورد نقادی جدی قرار می‌دهد و الگوی پیشرفت تکاملی داروین را برای بیان سیر تکامل علم پیشنهاد می‌کند. اما الگوی داروینی مورد پیشنهاد او در زمان انتشار کتابش مورد توجه جدی قرار نگرفت. این مقاله سعی دارد چگونگی به‌کارگیری استعاره‌های انتخاب طبیعی، درخت حیات و پیشرفت تکاملی داروین را در نظریه پارادایمی بررسی کند و به ارزیابی این پرسش‌ها بپردازد: آیا این استعاره‌ها به‌طور کامل قابل به‌کارگیری در تحول نظریه‌های علمی هستند؟ و آیا به‌کارگیری این استعاره‌ها می‌توانند هدف اصلی کوهن یعنی کنار گذاشتن پیشرفت علم-به معنای رشد انباشتی و تقرب به واقعیت- را برآورند؟
)