یکى از دامنه دارترین بحث ها در فلسفه علم، بحث رئالیسم علمى است. رئالیست ها معتقدند که فقط با اعتقاد به واقع نمائى علم مى توان به توجیه فلسفى و تاریخى قابل قبولى از سیر علم و فعالیت علمى دست یافت. درمقابل، آنتى رئالیست ها درصدد آنند تا با اشاره به مشکلات برداشت رئالیستى از علم، نشان دهند که برداشت هاى بدیل و به تعبیر دقیقتر، مناسب ترى نیز وجود دارد. یکى از این برداشت ها برداشت تجربه گرایان قائل به برساختن است که نماینده ى اصلى آن ون فراسن است. وى در کتاب اصلى خود، «تصویر علمى» (که دیدگاه هاى خود را در آن معرفى نموده است)، ضمن اشاره به ضعف هاى موجود در استدلال براى رئالیسم، درصدد است نشان دهد برداشت رئالیستى هیچ ارجحیتى بر تجربه گرایى قائل به برساختن ندارد و هر آنچه با اعتقاد به رئالیسم قابل تبیین است، با اعتقاد به تجربه گرایى قائل به برساختن نیز تبیین شدنى است.
)