در این مقاله رویکرد «روششناسی شریعتی» در حوزۀ مطالعات دینپژوهی از زاویۀ علوم انسانی نقد و بررسی شده است. نگارنده در این مقاله تلاش نموده این پرسش را مطرح و دنبال کند که نگاه متدولوژیک شریعتی به مقولۀ دینپژوهی بر چه اساس و مبنایی میباشد. سپس برای راستیآزمایی رویکرد شریعتی در مطالعه جامعهشناختی ادیان تلاش کرده است با خوانش انتقادی، متدولوژی شریعتی را کنکاش و واکاوی کند.البته تلاش نگارنده این بوده است که بحث «روششناسی» شریعتی در «بستر علوم انسانی» را با اتکاء بر آثار شریعتی مورد بازبینی انتقادی قرار دهد و مقصود این است که اغلب آثار نسبت به متن شریعتی بیالتفات بودهاند و منتقدان او حتی بر این باورند که شریعتی بحثی در باب روششناسی علوم انسانی به صورت اعم، و دینشناسی، به صورت اخص، ندارد. امّا با خوانش انتقادی متن میتوان به نتایج بنیادین متفاوتتری دست یافت و تلاش نگارنده آن است که این ساحت از اندیشه شریعتی را مورد مداقه قرار دهد
میری مینق, سید جواد. (1401). بازخوانی متدولوژیشناسی «دینشناسی» شریعتی. روش شناسی علوم انسانی, 28(110), 85-95. doi: 10.30471/mssh.2021.7852.2237
MLA
سید جواد میری مینق. "بازخوانی متدولوژیشناسی «دینشناسی» شریعتی". روش شناسی علوم انسانی, 28, 110, 1401, 85-95. doi: 10.30471/mssh.2021.7852.2237
HARVARD
میری مینق, سید جواد. (1401). 'بازخوانی متدولوژیشناسی «دینشناسی» شریعتی', روش شناسی علوم انسانی, 28(110), pp. 85-95. doi: 10.30471/mssh.2021.7852.2237
VANCOUVER
میری مینق, سید جواد. بازخوانی متدولوژیشناسی «دینشناسی» شریعتی. روش شناسی علوم انسانی, 1401; 28(110): 85-95. doi: 10.30471/mssh.2021.7852.2237