دکتری معماری دانشگاه تهران (پردیس هنرهای زیبا) و مدرس دانشکده معماری و هنر دانشگاه کاشان و استادیار دانشگاه فنّی و حرفه‌ای
چکیده
در این مقاله نخست با روش استدلال منطقی، مدلی چهارگانه از انواع ممکن مطالعه رابطه معماری مسکونی با اسلام ارائه شده است. این مدلها عبارتند از: پژوهش بر مبنای اولویت انسان، پژوهش مبتنی بر اولویت مسکن، پژوهش بر مبنای اولویت اسلام در دو دسته انسانمحور و محیطمحور. سپس ادبیات موضوع در هر روش و منابع اصلی آن و نیز چارچوب کلی نظری چنین رویکردی به بحث گذاشته و در جدولی تفصیلی جمعبندی شده است. پس از آن به صورت نمونه موردی، پژوهشهای معاصر بر روی موضوع زنان مسلمان و فضای مسکونی، بررسی و پس از دستهبندی روششناسانه از آنها در سه حوزه مکان فرهنگی، مکانسازی فرهنگی و مکانسازیِ مکان فرهنگی، به محتوای تحلیلی هر روش پرداخته شده است. سرانجام نتیجهگیری شده که تحقیقاتی که مبدأ ورود خود به بحث را ویژگیهای انسان، انتخاب میکنند، از منظر تطبیق با دو حوزه بحث (اسلام و معماری مسکن)، قابلیتهای نظری بهتری را دارند
)